“En nu wil ik het er niet meer over hebben,” zegt Jaap als we samen op de rand van de kofferbak zitten. Genietend van de zon. “Het is een dure les en ik ga het vanaf nu heel anders doen.”
Een paar uur eerder waren we in Stroe, om een koopje op te halen. Jaap had het via marktplaats gekocht en was ervan overtuigd dat het een groot zesender gewei was. Die zijn heel wat waard. Het laatste bod stond op 75 euro en Jaap ging erover heen om de finale deal te doen, 100 euro. En ja hoor, hij had hem. We gingen het gewei zelf halen want een bezoekje aan park De Hoge Veluwe stond al op het programma.

Daar aangekomen ligt de kop met gewei op tafel en ik zie het meteen. Dit is geen geweldig ding. Tot mijn verbazing laat Jaap op geen enkele manier iets van zijn teleurstelling blijken. Hij blijft vriendelijk en praat wat met de vrouw die het gewei verkoopt. Het gaat Jaap alleen om het gewei, de kop gaat ie slopen. Hij legt 100 euro op tafel en we vertrekken.
“Deze is geen honderd euro waard, kan ik ook voor vijftig of nog minder kopen. Als ik dat geweten had.”
“Waarom zeg je dan niet tegen die mevrouw dat je teleurgesteld bent, dat het gewei heel anders is dan je dacht,” vraag ik hem vol verbazing.
“Ach ja, ik wilde niet terugkrabbelen, hou ik zelf ook niet van. Koop is koop!”
“Wat ik wel heb geleerd is dat dit dit soort dingen onder voorbehoud koop. Als het me dan niet bevalt gaat de koop niet door.”
“Hmm … toch had je het volgens mij best kunnen zeggen. Wie weet hadden ze wel begrip gehad voor je teleurstelling. Je weet niet hoe ze hadden gereageerd. Het zijn allemaal aannames die je doet.”
Conclusie: van dure lessen, leer je het meest!
Wat kun je nog meer leren van dit verhaal?
Als je teleurgesteld, boos, of verbaasd bent, praat erover. Een ander kan geen gedachtenlezen en dus ook niet iets doen om je minder teleurgesteld, boos, of verbaasd te maken.
Gesprekken voeren en praten over lastige situaties doe ik graag als leiderschapscoach.
Geef een reactie