‘Jij houdt niet van veranderen’ zei iemand een keer tegen mij toen ik nog als interim manager werkte en we in het MT de blauwdruk van de verandering bespraken.
Deze opmerking zette me aan het denken. Is dat zo? Houd ik hier niet van? Ik vind veranderen prima alleen ik wil wel weten waar naar toe. Waarom willen we daar heen? Wat levert het mij op? Wat levert het de medewerkers op? Wat levert het de klanten op? Wat betekent het voor de korte termijn? Wat betekent het voor de lange termijn? Waar staan we nu en waar gaan we naar toe? Niet alleen in termen van blauwdrukplaatjes. Hoe zit het op emotioneel en sociaal gebied. Wat ervaren we nu als lastig? Welke problemen hebben we nu op het gebied van werkbeleving, aandacht voor het werk, afstemming en hoe zouden we het graag willen? Lossen we deze zaken ook op met de blauwdruk?
Met andere woorden ik wil wel veranderen, heb er alleen nog onvoldoende beeld en geluid bij. Wat zit er onder de ijsberg? Waarbij de ijsberg de metafoor is voor ons als personen. Boven de watervlakte is het zichtbare gedrag, dat wat je ziet en hoort, wat je kunt meten. Onder de watervlakte is wat je voelt, denkt, wilt, je overtuigingen, je waarden en normen. Voor mij is het belangrijk dit ook helder te krijgen. Want dit is wat mij het meeste stoort in veel organisaties. Verandering wordt vooral besproken in termen van processen en technische aspecten. De menskant blijft onderbelicht. Wanneer het besproken wordt, hebben we het meestal over de functieschaal die erbij hoort. Gaat ie omhoog of naar beneden. Levert het wat op in tijd of geld. Voor mij is het belangrijk te weten waar de klanten behoefte aan hebben en hoe de medewerkers hier invulling aan kunnen geven. Hoe kom je hier achter? Door vragen te stellen, onderzoek te doen zowel bij de klanten als bij de medewerkers. Het is als met een coaching traject van een individu. Dan stel je vragen om helder te krijgen wat hij of zij wil. Wat is jouw probleem in de huidige context, waar heb je last van en zou je graag anders willen. Hoe ziet het eruit in dezelfde context wanneer je dit probleem niet meer hebt? Wat gebeurt er dan wel wat er eerst niet gebeurde? Wat gebeurt er niet meer wat er eerst wel gebeurde?
Ik wil graag veranderen in de richting van het gewenste resultaat. Resultaat waar echte aandacht voor nodig is in tijd, focus en energie. Want vluchtige aandacht of eenzijdige aandacht geeft ook een vluchtig of eenzijdig resultaat.
Eén spreuk van Domien van Gool van de Leader Academy heb ik goed in mijn oren geknoopt en dat is: Veranderen doe je zo snel mogelijk én zo langzaam als nodig is.
Hoe zit het met jouw manier van veranderen?
De uitspraak “veranderen doe je zo snel als mogelijk én zo langzaam als nodig is” is voor mij een heel herkenbare en nog niet altijd even gemakkelijk.
Als ik eenmaal iets eigen gemaakt heb, dan wil ik het zo snel mogelijk overdragen. En dan vergeet ik wel eens hoeveel tijd het mij gekost heeft en dat een ander ook de kans verdiend om zijn leertraject af te leggen. En dan daarbij nog beseffen dat ieder een ander pad en tempo heeft …
Meenemen van anderen in een verandering is een hele klus, die veel geduld en keer op keer aandacht vraagt. Oprechte aandacht. Dat kan kort (en frequent?) zijn, echter voor het een goed resultaat moet het volgens mij altijd oprecht en intens zijn.
Gelukkig weet ik dat de oplossing in de persoon zelf ligt. En dat hij (m/v) zelf die klus kan klaren en de verandering in gang krijgt als ik maar de juiste vragen stel en ruimte geef … en dat geeft mij weer ruimte 🙂
Mooi zoals je het beschrijft Claas. Oprechte aandacht én de juiste vragen stellen om ruimte te geven.